Ακουσε που φυσα, την ακαταπαυστη ειδηση, που γινεται απο Σιωπη

Αν μια φορα μονο βασιλευε απολυτη ησυχια, αν το τυχαιο και το συμπτωματικο βουβαινοταν και το γειτονικο το γελιο, κ αν δεν μ εμποδιζε τοσο πολυ ο θορυβος, με μια μυριομορφη  τοτε ιδεα θα μπορεγα ως τα περατα Σου να σε σκεφθω και οσο βασταει ενα χαμογελο να σε βαστάξω…
ΡΙΛΚΕ..

Μεταφραση: Νικολαος Λούβαρις